Երիկամների հիվանդություններն այսօր շատ տարածված են և կարող են լուրջ հետևանքներ առաջացնել:
Med2.ru կայքը զրուցել է նեֆրոլոգ Անտոնինա Գրիդասովայի հետ և պարզել՝ որոնք են երիկամների խնդիրներից անտեղյակների համար ամենատարօրինակ ախտանշանները, որոնք հաճախ մարդիկ ընդունում են որպես առողջական այլ խնդիր:
1. Արյան ճնշման տատանումներ
Երիկամներն ու մակերիկանմները ռենին և ալդոստերոն հորմոնների միջոցով «կառավարում» են զարկերակային ճնշումը, ուստի դրանց աշխատանքի խափանման դեպքում կարող է առաջանալ արյան գերճնշում:
Ճնշումը չափելիս ցածր սանդղակը հենց այդպես էլ անվանվում է՝ երիկամային, այդ իսկ պատճառով, եթե այն 90-ից բարձր է, անհրաժեշտ է անհապաղ ստուգել արտաթորության համակարգը (ստուգել մեզի մեջ սպիտակուցների քանակը, երիկամային հորմոնները, հանձնել արյան կենսաքիմիական անալիզ, անել ուլտրաձայնայի հետազոտություն կամ համակարգչային տոմոգրաֆիա):
Հաճախ ճնշման տատանումները կարգավորելու համար անհրաժեշտ է պարզապես հրաժարվել աղից, բավական հեղուկ խմել (օրվա ընթացքում 1,5 լիտր) և կարգավորել քունը:
2. Ցավ աճուկների հատվածում
Քրոնիկ պիելոնեֆրիտի դեպքում հաճախ ախտանշանները դժվար է լինում հայտնաբերել: Այն կարող է աննկատ լինել մի քանի տարի, այնուհետև հանկարծակի դրսևորվել տարօրինակ ախտանշաններով (օրինակ՝ աճուկների կամ կողոսկրերի հատվածում ցավերով, սրտխառնոցով, հոդացավերով):
Մի քանի օրից կնկատվեն նաև երիկամային ցավեր: Ի դեպ՝ տարածվածությամբ պիելոնեֆրիտը զիջում է միայն սուր շնչառական վիրուսային վարակին (ОРВИ): Դրա այդքան տարածված լինելու պատճառն այն է, որ մարդիկ սովորություն ունեն մրսելու և իրենց առողջությանը չհետևելու:
Պիելոնեֆրիտի հայտնաբերման դեպքում առաջին տարին անհրաժեշտ է յուրաքանչյուր 3 ամիսը մեկ անգամ հանձնել համապատասխան անալիզներ՝ հիվանդությունը վերահսկելու համար:
3. Կեղծ կաթնասնկախտ
Սեռական օրգանների հատվածում քորը, լորձաթաղանթի թույլ բորբոքումները և միզելիս ցավերը աղերի սովորականից շատ արտազատման՝ այսպես կոչված աղային դիաթեզի ախտանշաններն են:
Դրա պատճառ կարող է հանդիսանալ սննդակարգում շատ աղի և մորմազգիների (լոլիկ, սմբուկ և այլն) գործածությունը: Միզաքարային հիվանդություններից խուսափելու համար անհրաժեշտ է ժամանակավորապես սննդակարգից բացառել կալցիումով հարուստ սնունդը, չնայած՝ կանայք սովորաբար աշխատում են հնարավորինս շատ օգտագործել նման սնունդ՝ ամուր ոսկորներ ունենալու համար:
4. Սննդի մեջ նախասիրությունների փոփոխություններ
Հանկարծակի բուսակեր դառնալու ցանկությունը կամ պարզապես մսեղենից հրաժարվելը նույնպես կարող է լինել երիկամների հիվանդության արդյունք:
Սպիտակուցների յուրացումից հետո օրգանիզմում մեծ քանակությամբ «աղբ»՝ ազոտային նյութեր են հավաքվում: Օրգանիզմն այդ կուտակումներից ազատելու անհրաժեշտությունը թույլ չի տալիս նոր սպիտակուցներ ընդունել:
Սակայն պետք է հիշել, որ օրգանիզմի սովորական վիճակում սնունդը պետք է բազմազան լինի՝ մսեղեն, ձկնեղեն, բանջարեղեն և միրգ: Սննդային ծայրահեղությունները, հատկապես ջրի պակասի դեպքում, կարող են հանգեցնել քարերի կուտակման:
Մսակերների մոտ կարող են առաջանալ ուրատային քարեր, բուսակերների մոտ՝ օկսալատային, իսկ կաթնամթերքի սիրահարների մոտ՝ ֆոսֆատային:
5. Քրոնիկ հոգնածության զգացում
Այս ախտանշանը կարող է լինել ոչ միայն տարատեսակ բորբոքումների, այլև նեֆրոպտոզի (երիկամների իջեցում) դեպքում:
Վերջինը պարզապես անատոմիական հատկություն չէ, քանի որ հանգեցնում է թուլության և ցավոտ զգացողությունների: Այն կարող է առաջանալ ծանր ֆիզիկական աշխատանքի, ծննդաբերության, ծանրություն բարձրացնելու կամ կտրուկ քաշի կորստի դեպքում:
Թվում է, թե փրկությունը հանգստի մեջ է, սակայն իրականում անհրաժեշտ է նման խնդրի բուժման համար հատուկ մշակված ֆիզիկական վարժություններ կատարել: Բացի այդ կարելի է նաև զբաղվել լողով, կամ մարզել որովայնի մկանները:
Երիկամների հիվանդությունների ամենատարածված ախտանշաններն են.
· գոտկատեղի և երիկամների հատվածի ցավերը,
· միզելու հետ կապված խնդիրները,
· մեզի գույնի փոփոխությունը:
