Շուտով կծնվի իմ երրորդ երեխան։Ես սիրում եմ երեխաներին և չնայած այն հանգամանքին, որ արդեն երեսունյոթն անց եմ, որոշեցի, որ ևս մեկ երեխա եմ լույս աշխարհ բերելու։ Ես հասկանում էի, որ եթե դա չանեի, ապա երբեք երրորդ երեխա չէի ունենա։Մեր ընտանիքում բոլորը շատ ակտիվ են։ Մենք սիրում ենք միասին ճանապարհորդել մեր սեփական մեքենայով:
Քանի որ մեր ընտանիքը շուտով մեծանալու է, որոշեցինք յոթ տեղանոց մեքենա գնել։Չնայած այն հանգամանքին, որ մեր ընտանիքում շուտով կհայտնվի ևս մեկ երեխա, այս տարվա համար նախատեսել ենք երեք ճամփորդություն։ Ես չեմ կարող հաստատապես ասել, որ դրանք բոլորն էլ կստացվեն: Այդ իսկ պատճառով ես ուզում եմ նախօրոք մտածել բոլոր մանրուքների մասին։
Որպես կանոն, մենք ամբողջ ընտանիքով գնում ենք ճամփորդությունների, բայց երբեմն մեզ միանում են նաև մեր ընկերները։ Միասին ավելի զվարճալի է: Մեր ընկերներից շատերը երկու երեխա ունեն, և, հետևաբար, որքան շատ երեխաներ, այնքան ավելի զվարճալի:Սակայն այս տարի մեր ընկերներից ոմանք արդեն ձմռանը այցելել են լեռնադահուկային հանգստավայր,
իսկ մյուսները ոչ մի տեղ չեն գնում անձնական որոշ խնդիրների պատճառով։Երբ մեր ամենափոքրը ծնվեց, մենք ստիպված եղանք որոշ ժամանակով հրաժարվել ճանապարհորդությունից: Մենք գնացինք մեր առաջին ճամփորդության, երբ ամենափոքրը ութ ամսական էր: Չեմ ասի, որ ճամփորդությունը հեշտ էր, բայց մենք պատրաստ էինք դրան և որոշեցինք,
որ գերադասում ենք մի փոքր տա ռապել, քան տանը մնալ։Աշնան սկզբին մենք հանգստացանք ծովում, իսկ ձմռան վերջին, երբ մեր տղան արդեն մեկ տարեկան երեք ամսական էր, գրավեցինք Էլբրուսը։Մեր ավագ որդին տասներեք տարեկան է, և, հետևաբար, մենք կարող ենք հույս դնել նրա օգնության վրա: Նա կարող է օգնել տանը և հոգ տանել փոքրերի մասին:
Ես լիովին վստահում եմ իմ ավագ երեխային, նա երբեք չի հրաժարվում ինձ օգնելուց։ Բացի դրանից, նա երբեք որևէ պահանջ կամ բո ղոք չի ներկայացնում: Ես նույնիսկ չեմ կարող պատկերացնել, թե ինչ կանեի առանց նրա:Հասկանալի է, որ երրորդ երեխայի ծնվելուց հետո մեր վրա ծանրաբեռնվածությունը զգալիորեն կմեծանա և ճանապարհը կդժվարանա, քանի որ մենք կունենանք երեխա,
ով մշտական ուշադրության կարիք ունի։ Այդ իսկ պատճառով որոշեցի մայրիկիս կանչել մեր հաջորդ ճանապարհորդությանը։Ես որոշեցի կիսվել իմ մտքերով ամուսնուս հետ։ Ես սկսեցի հեռվից, ապա վերջում հնչեցրեցի իմ առաջարկը. — Սիրելիս, կարծում եմ, որ այս տարի պետք է ինչ-որ մեկը մեզ օգնի: Դու հանգստանում ես, բայց ինձ համար դժվար է երեխաների հետ մենակ,
որովհետև մեր ավագ տղան էլ, գոնե երբեմն, պետք է հանգստանա, իսկ ես անհանգստանում եմ, որ ես ինքս չեմ կարողանա հետևել փոքրերին: — Նա միշտ օգնում է քեզ, իսկ ես միշտ քո կողքին կլինեմ:Ուզում ես, որ մեզ հետ դայակ տանենք: -Դայակների ծառայություններն այս դեպքում մեզ համար հինգ անգամ ավելի թանկ կարժենան և դեռ վաղ է երեխաներին տանը թողնել օտար կնոջ հետ:
-Իսկ որն է ելքը,- ամուսինս սկսեց նյա րդայնանալ: -Մորս հետ խոսեցի, նա կարող է մեզ հետ գալ,-ես ասացի ամուսնուս և գնացի մեկ այլ սենյակ: -Իսկ քո մայրը չի ուտում, մենք կարիք չունե՞նք նրան կերակրելու,- ամուսինս ն յարդայնացած ասաց: -Գոնե նրան պետք չի լինի աշխատավարձ վճարել, — պատասխանեցի ես: Կո նֆլիկտը ինչ-որ կերպ հարթելու համար կողակցիս առաջարկեցի.
-Միգուցե մեզ տանես մեր բարեկամների մոտ, ովքեր ապրում են հանգստավայրի մոտ, իսկ դու և մեր տղան գնաք զբոսանքի։ — Գիտես, այնքան էլ վատ գաղափար չէ քո մորը մեզ հետ վերցնելը, — պատասխանեց ամուսինս,-հրաշալի միտք է, մեկ շաբաթ կապրես հարազատներիդ հետ, հետո հինգ օր միասին կհանգստանանք,- ինձ ասաց ամուսինս։Ն
