Ինչի՞ մենակ թողեցիք ձեր մորը, էրեխեք ջան, հիմա ոնց ապրեմ․Ձեր վերջին նկարն ա, հլը ինչ ուրախ եք: Ինչի՞ մենակ թողեցիք ձեր մորը, էրեխեք ջան, հիմա ոնց ապրեմ․Ձեր վերջին նկարն ա, հլը ինչ ուրախ եք Երեխաներիս կյանքիցս շատ եմ սիրել ու գնահատել։ Ամեն հարցում նրանց կողքին եմ կանգնել, անգամ գուցե զարմանալի թվա, բայց միշտ ասել եմ՝ շնորհակալ եմ, որ կաք։ Իմ երեխաները ինձանից միշտ սեր ու ջերմություն են ստացել, բայց էսօրվա օրով աչքերս թաց ա մնացել։
Ուրեմն՝ խնդիրն այն է, որ մենք իրար հետ էինք ապրում ու երեխաներս էլ հայր չունեին։ Առանց հոչ եմ պահել- մեծացրել տղայիս ու աղջկաս։ Ոչինչ չի եղել, որ ուզեն ու չունենան։ Երեք տեղ աշխատել եմ, որ իրենց նպատակներին հասցնեմ։ Իսկ ամուսինս, այսինքն՝ երեխաներիսն հայրը և նախկին ամուսինս, ինձ թողել է, երբ երեխաներս 2 ու 4 տարեկան էին։ Ասաց՝ ուրիշի եմ սիրում, պիտի գնամ։ Գնաց։
Իր ընտանիքը կազմեց, նրանց հետ էր ապրում ու երեխաներ ուներ։Էն օրը իմացա, որ երեխեքիս գտել, ուղեղները լցրել ա, տրամադրել ա իմ հանդեպ։ Էրեխեքս էլ եկան տուն, ասեցին՝ դեմքդ բացվեց, չենք ճանաչել քեզ, թե դու ով ես։ Ինչ ասես, որ չասեցին, թողեցին- դուրս եկամ։ Նայում եմ իմ նկարած էս նկարին, որում էրեխեքս են, ու հարցնում եմ՝ ինչի՞ ձեր մորը մենակ թողեցիք, երեխեք ջան, ի՞նչ էի ես արել։