Կիբեռնետիկ, տեխնիկական գիտությունների թեկնածու Վիտալի Պրավդիվցեւն, ուսումնասիրելով հայելիների խորհրդավոր հատկությունները, եկել է այն եզրակացության, որ մենք հայելու մեջ ծրագիր ենք դնում, իսկ այն ծրագրավորում է մեզ:
Մի կողմից այն նյութական իր է, բայց մյուս կողմից` ոչ շոշափելի արտացոլում, տեսիլք: Սկսած հնագույն ժամանակներից՝ բազմաթիվ վկայություններ են պահպանվել հայելու հետ կապված խորհրդավոր երեւույթների մասին:
Ի՞նչ էիրականում տեղի ունենում հայելու այն կողմում: Վիտալի Լեոնիդովիչ Պրավդիվցեւն առաջ է քաշում երեք վարկած:
Հայելին դա
_գործիք է, որը ներքաշում է մարդուն գիտակցության ձեւափոխված վիճակի մեջ,
_օպտիկական սարք է, որն օգնում է տեսնել նուրբ աշխարհի պատկերները,
_հարմարանք է, որը թույլ է տալիս պատկերներին, որոնք առաջանում են մեկի գիտակցության մեջ, դառնալ
_մատչելի այլ մարդկանց համար:
Հայելին կարող է՝
Հիշել իրադարձությունները
Կարո՞ղ է արդյոք հայելին «հիշել» իրադարձությունները, որոնք տեղի են ունենում «նրա աչքի առաջ»:
Այս հարցին ի պատասխան Վիտալի Լեոնիդովիչն ասում է. «Այո’, բայց ոչ կոնկրետ տեսարան, այն հիշում է միայն իրավիճակը, որն առաջացել էր մարդու մոտ անցյալում տեղի ունեցած միջադեպի ազդեցության տակ:
Գիտակցությունն ինքն է վերծանում եւ մեկնաբանում այդ «ձայնագրության» իմաստը, բայց ետ է բերում կյանք միայն այն պատկերները, որոնք մոտ են մարդու անձնական փորձին:
Չէ՞ որ հայելիներն, ինչպես նաեւ այլ իրեր, իրենց վրա կրում են սեփականատիրոջ անձի հետքը»:
Ինչպես ենթադրում են որոշ գիտնականներ, «հոգեկան ճառագայթման» ազդեցության տակ, որն առկա է յուրաքանչյուր անձի մեջ, տիեզերքի ամենափոքր տարրական մասնիկները դասավորվում են շարքով`տարածության մեջ ստեղծելով մեր զգացմունքների ու մտքերի յուրահատուկ դրոշմը:
Նույն այդ հետքը մնում է այն առարկաների վրա, որոնցից օգտվել է մարդը:
Ներս թողնել հանգուցյալին
Ոմանք պնդում են, որ «բաց պատուհանի» միջով հանգուցյալի հոգին կարող է ինչ-որ մեկին «այնտեղ» քաշել:
Մյուսներն էլ, թե հանգուցյալի ծարավը կյանքի հանդեպ կարող է հանգեցնել նրան, որ հայելին որպես ուղեցույց օգտագործելով` նա մեզ մոտ կգա «այն աշխարհից» եւ կդառնա անդադրում:
Ուրիշներն էլ ասում են, որ քանի դեռ մահացածը տանն է, իսկ մեկ այլ աշխարհի «պատուհանը կիսաբաց», տուն կարող են ներթափանցել աստղային էակներ կամ այլ անհանգիստ հոգիներ:
Եվ դա ենթադրաբար կարող է հանգեցնել հոգեկան հիվանդությունների ընտանիքի անդամների մոտ:
Կա եւս մի հավատամք, որ հանգուցյալի հոգին այլ աշխարհ գնալու փոխարեն կարող է մտնել հայելու մեջ եւ մնալ այնտեղ ինչպես ծուղակում:
Նմանատիպ «չար հայելիները» հնարավոր է ճանաչել, քանզի դրանք շատ սառն են եւ դրանց առջեւ հանգում են եկեղեցական մոմերը: Այս հայելիները պետք է կոտրել եւ այդպիսով ազատ արձակել բանտարկված հոգիներին:
Ծերացնել մարդկանց
Նյու Յորքի համալսարանի գիտնականներն, օգտագործելով գերզգայուն մագնիսական ալիքային դետեկտոր, 15 տարի շարունակ ուսումնասիրել են հայելիների ազդեցությունը մարդկանց վրա:
Պարզվել է, որ մարդիկ, ովքեր շատ ժամանակ են անցկացնում հայելու առջեւ եւ հատկապես երկար են նայում իրենք իրենց աչքերի մեջ, սկսում են հոգնածություն եւ հիշողության անբավարարություն զգալ:
Փորձի մասնակիցներն ապացուցել են, որ հայելիները կուտակում են մարդու էներգիան` հանդես գալով որպես էներգետիկ «արնախումներ»:
Պարզվում է, որ նրանք, ովքեր սիրում են երկար ժամանակ հիանալ իրենց արտացոլմամբ, շատ ավելի արագ են ծերանում:
Սա կարելի է բացատրել ժամանակակից բիոէներգետիկայի տեսանկյունից:
Մեզանից ճառագայթվող եւ հայելուց արտացոլվող էներգիան մասամբ չեզոքանում է եւ կլանում մեր «պաշտպանիչ աուրան»:
Նաեւ երիտասարդացնել
Ըստ Վիտալի Լեոնիդովիչի՝ կարելի է երիտասարդացնող հայելի ստեղծել:
Դրա համար անհրաժեշտ է ամալգամից առաջ հայելու թափանցիկ մակերեւութը պատրաստել ոչ թե հասարակ ապակուց, այլ բյուրեղապակուց:
Այդ դեպքում լույսն անցնելով նրա միջով` կլինի բեւեռացված: Արտացոլվելով մետաղական ամալգամում` բեւեռացված լույսը ետ է անցնում բյուրեղապակու միջով` դառնալով «ավելի բարակ»:
Հավաքված լինելով բարդ ոսպնյակի հիման վրա` այդ շերտավոր բյուրեղային «կարկանդակը» կարող է բեւեռացված լույսից արտացոլված «դանակը» վերածել «ասեղի», որն ի վիճակի կլինի հրաշքներ գործել:
Այդպիսի լուսային «ասեղի» ազդեցությունը մարդու վրա կարող է շատ ուժեղ լինել, ընդհուպ մինչեւ հյուսվածքների վերածնում:
Օրական կես ժամը նման հայելու առաջ կհանգեցնի կնճիռների անհետացման:
